缪斯众神咸归于位 文化曙光复回人间——意大利维真学院为文礼书院奠基贺辞

意大利维真古典学院院长Luigi Miraglia教授

米拉利亚（Miraglia）院长贺辞 

获悉文礼书院即将正式奠基，想及当初始见其规划之图，已震撼有加，此后所建宏伟崭新之校区，将是无数学子涵养性情人格，优游诗书学问，与古往今来圣哲智慧永恒同在之天地，念及此景，不禁喜从中来。我亦能想见，奠基之日，四方贤达嘉宾齐聚一堂，皆为此文化传统复兴佳兆同致庆贺之景，然我因繁务缠身，不克与诸君共襄盛典，诚为大憾。

未克出席，诚属个人之憾。然今日之事，实可庆可贺。盖此事非为一己一人，而乃为全人类而庆而贺也，彼久违之缪斯众神，其咸归正位乎！想近世以来，世事起伏，人文、道德、艺术之传统与日衰亡，濒临断灭。先人曾为大同世界所尽之心力，乃因私欲之横流，天理斩绝，摧残殆尽。两次世界大战，相继而起，三十年间，毫无喘息之机，宛若炼狱之怒神降临人世，焦焚世土，尽成废墟。人性温良宽厚之乐土，荡然无存，人类传统记忆之光辉，亦皆灰飞烟灭，其毁灭与毒害，至今不复。

古来传统教育之成方，近人渐由忘忽，而鄙视，而弃绝。传统学问徒存躯壳形迹，人心不古而尚利。人与人相交，国与国相交，唯余商业贸易之记账报表，金钱财富之收入累积。而往日千百年人类赖以长养慧命，精微幽深之学问内涵，尽受漠视矣！

所幸，希望之光芒再次重现。当年之意大利，人文荟聚，自古即为西方文明之重镇，多次派遣使者及传教士出入东方，亲见当年文采富郁道义隆盛，并含摄印度文明，气像高华之中国。如今，当年文化盛世蕴育人才之良方，又在今日之两地，重新生根，发扬茁壮。 

缪斯众神受逐于校园之外，流落旷野久矣，我与文礼书院之志士仁人，虽相隔万里之远，虽出自不同民族，然而所热衷致力之理想，谊有同焉！我等皆心怀无上之愿望，今见异方之士，有与己心相应，不为名利，纯为真理而行者，我何不有缪斯衆神咸归于位文化曙光复回人间之感！我何不喜从心生，何不满心欢忭哉！

吾此次遗憾未能亲历文礼书院奠基盛典，然我之精神志气实与诸嘉宾同在。我且派我维真学院同仁与礼，代我向文礼书院诸君致意：诸君自人性出发，以人性为本，为全人类和平奋斗之志，此志，亦我维真学院之志也。

祝愿文礼，一切安好顺利！

维真学院毕业生，北京大学燕京学堂新加坡留学生黄俊扬先生以拉丁文宣读维真学院院长贺辞

拉丁文贺辞原文：

Cum novas easdemque magnificentissimas Wenli Academiae aedes inauguratum iri haud ita pridem accepissem, ubi plurimi pueri ad cultum atque humanitatem informarentur, istiusque aedificii pulcherrimas imagines non sine magna admiratione vidissem, una ex parte in sinu sum valde gavisus, quod ad optimas artes et disciplinas, ad integros probandosque mores, denique ad colloquium cum maioribus illis nostris, qui sapientia prudentiaque polluere, iam paene inde a teneris unguiculis instituendum, habendum, assidue fovendum occasio nova dabitur; altera vero ex parte acerbe dolui, quod videbam festo illi diei, quo plurimi ex universo terrarum orbe ad Sinas confluentes honestas disciplinas ibi tandem renatas celebraturi, me, adversante Fortuna innumerisque negotiis districtum interesse non posse.

Nunc tamen non maerendum, sed gaudendum; non de nobis singulis, sed de humano genere est cogitandum ; hominibus enim universis de mansuetioribus Musis rursus post longum exilium postliminio redeuntibus vehementer et ex animo gratulandum. Nonnulla enim saecula praeteriere, quibus saeculis litterae, artes, moresque ipsi cum illis in dies magis declinaverunt ac prope intermortui sunt ; vincula caritatis, doctrinae, eruditionis, quae haud ita pridem erant inter varias gentes nationesque magno cum labore instituta, primum invidia, malevolentia, odiis mutuis, dein exiliis ac persecutionibus, postremo incredibilibus ac diuturnis offensionibus iniuriisque sunt violenter interrupta atque perfracta ; spatio triginta annorum, temporis intervallo ad breviter respirandum vix interiecto, duobus omnium gentium bellis horridis ac funestis alterum post alterum conflagratis, Furiis ex Inferis in supernas auras prodeuntibus et quoquoversus discurrentibus, cuncta igni ferroque vastata , cuncta depopulata sunt, neque locus relictus esse videbatur in orbe, ubi humanitas, ubi caritas, ubi benevolentia considere ac semina sua frugifera spargere posset. Una cum hominum memoriis, una cum praeteritorum saeculorum monumentis, spes, animorum vis, virtutes omnes in fumum et tenuem abiverant aera. Uni avidissimo lucrandi consilio inhiantes, homines ubique terrarum artes politioremque litteraturam, qua puerilis aetas ad humanitatem informari solet,non modo neglegere, sed adeo despicere atque contemnere videbantur, ut nihil nisi pallida illorum studiorum umbra restaret. Unae manebant, inter populos nationesque diversos, mercatorum rationes eaque commercia, quae ad pecunias divitiasque in arcas congerendas pertinent, omnibus iis subtilioribus exquisitioribusque rebus praetermissis, quae ad animos excolendos per saecula hominumque aetates perpetuo continuatoque honore apud omnes gentes valuerant.

Affulget tamen hodie iterum renovatae spei lumen; nam et in Italia - unde iam antiquissimis temporibus humanitas et doctrina ad omnes homines, qui in regionibus ad Occidentem vergentibus habitant, longe lateque manaverat, unde primi exploratores nuntiique Christianae religionis ad Orientales fratres itinera multa atque longissima facienda susceperant - et apud Sinas, ubi olimlitterae, artes, philosophia radices suas sinceras ac genuinas, etiam, aetate posteriore, Indorum lympha irroratas, altissime in fecundissimam terram egerant, nunc ingenuae disciplinae omnes et artes illae reconditae, quibus aetas puerilis impertiri debet, quaeque fundamento sunt firmissimo humanae dignitatis, renascuntur, vigent, florent, opera et studio quorundam hominum, qui, tametsi ingenti terrarum spatio dissiti atque alii ab aliis remoti, animis tamen, ignoto quodam numine afflante, conspirare et plurimis de rebus consentire videntur. Quid autem posthac non sperandum,posteaquam in tam diversis terris, spretis leptologiis, viri docti solidam ac veram eruditionem amplectuntur? Gaudeo, immo effusa laetitia gestio quod revocantur Musae, antehac prorsus exules a ludis et scholis.

Absens, mihi tamen adesse videor : non modo quod animo vobiscum praesentissimus, verum etiam quia non unus, at duo Academiae nostrae legati hodiernae inaugurationi intersunt: quorum alter,longam viam quae a Mexico Sinas disterminat emensus, verba nostrum omnium nomine faciet quibus apertissime monstret quantum vestra coepta ad omnium gentium atque nationum pacem humanitatis fundamentis innixam fovendam nobis sint cordi ; alter vero, fraterno diuturnoque nobiscum vinculo coniunctus, quasi huius Academiae filius, cum in se et Orientis et Occidentis thesauros conflaverit, vobiscum per totum hunc annum eo consilio manebit, ut Latinis litteris, eo scilicet sacramento humani generis, ut Laurentii Vallensis verbis utar, pueros vestros haud leviter imbuat caritatisque semina spargat.

Quod felix faustum fortunatumque sit ! 

维真古典学院副院长Ignacio Armella

阿梅拉（Armella ）副院长贺辞

副院长 Ignacio Armella （阿梅拉教授）贺辞

中文翻译：

我同维真学院，谨祝文礼书院诸君同仁，一切顺利安好。此回奠基典礼，将为后代之教育奠下深远影响。此不唯中国之需要，亦全世界人类所同需要者也。                                                                                                

意大利维真学院

---

相关阅读：